Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος: Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα

Πριν από λίγα χρόνια φάνταζε άπιαστο όνειρο. Όμως είναι γεγονός. Η Αθήνα δεν έχει πλέον τίποτε να ζηλέψει από τα μεγάλα πολιτιστικά πάρκα του κόσμου, καθώς το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος «φωτίστηκε» και μαζί του ο πολιτισμός της χώρας μας.

Το Κέντρο Πολιτισμού - Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» αποτελεί πλέον το μεγαλύτερο στολίδι της πρωτεύουσας και το μεγαλύτερο ίσως έργο του 21ου αιώνα για την Ελλάδα. Η ιδιωτική πρωτοβουλία έκανε και πάλι το θαύμα της, όπως και παλαιότερα με τους μεγάλους ευεργέτες Αβέρωφ, Τοσίτσα, Ζάππα, Στουρνάρη, Μπενάκη και πολλούς άλλους και πλέον μια πολύχρωμη βεντάλια πολιτισμού περιμένει χιλιάδες κόσμου να ταξιδέψουν στα σκαλοπάτια του πολιτισμού. Άλλωστε, δεν ήταν τυχαία η τεράστια επιτυχία με την οποία στέφθηκε η πρώτη σειρά εκδηλώσεων υπό τον τίτλο «Metamorphosis: Το ΚΠΙΣΝ στον Κόσμο».

Το πρόγραμμα «Metamorphosis» κυριολεκτικά μετέτρεψε τον χώρο σε τόπο συνάντησης για τέσσερις ημέρες και έδωσε την ευκαιρία σε όλους τους πολίτες να επισκεφθούν τις νέες εγκαταστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, όπως επίσης και το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος σε ολόκληρη την έκταση η οποία εκτείνεται σε 210 στρέμματα. Στο πρόγραμμα πήραν μέρος περισσότεροι από 400 Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, οι οποίοι συνέθεσαν ένα πρωτοποριακό τετραήμερο παραγωγικής συμμετοχικότητας. Και όλα αυτά είναι μόνο η αρχή.

Χαρακτηριστικά είναι άλλωστε όσα είπαν σε πρόσφατη συνάντησή τους με εκπροσώπους του Τύπου, αναφορικά με το έργο του ΚΠΙΣΝ, ο Ανδρέας Δρακόπουλος, πρόεδρος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και ο αρχιτέκτονας Renzo Piano.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κ. Δρακόπουλο, το έργο αυτό δεν δίνεται ουσιαστικά στην κυβέρνηση, αλλά στους κατοίκους ολόκληρης της χώρας, τονίζοντας ότι ήταν σημαντικό να δοθεί ελπίδα στον κόσμο, και πως αυτό το μεγάλο έργο μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Σε ερώτηση σχετικά με το ιστορικό βανδαλισμών αντίστοιχων χώρων και τα κλειστά μουσεία, ο κ. Δρακόπουλος απάντησε ότι ο ρόλος του Ιδρύματος δεν είναι να αντικαταστήσει το κράτος, αλλά να λειτουργήσει συμπληρωματικά. «Πιστεύω ότι το κράτος θα τα καταφέρει, αλλά είναι και χρέος του καθενός μας. Πρέπει να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους», είπε μεταξύ άλλων.

Το ΚΠΙΣΝ αναμένεται να παραδοθεί από τον εργολάβο στα τέλη Ιουλίου. Αμέσως μετά θα ξεκινήσει η διαδικασία παράδοσης της μίας και μοναδικής μετοχής της εταιρείας «Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ΑΕ» από το Ίδρυμα στο Ελληνικό Δημόσιο. Στη συνέχεια, το σύνολο του σημερινού Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας θα παραιτηθεί και θα διοριστεί νέο από το Δημόσιο. Την ίδια περίοδο θα ξεκινήσει η διαδικασία της μετεγκατάστασης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης στα νέα κτίρια, ενώ το Κέντρο Πολιτισμού αναμένεται να ανοίξει τις πύλες του για το κοινό το δεύτερο τρίμηνο του 2017.

«Αν το κράτος διαχειριστεί σωστά την υποδομή, εμείς θα είμαστε εκεί, καλή τη πίστει, να βοηθήσουμε με τον προϋπολογισμό και με κάποια προγράμματα. Επίσης, αν μας το ζητήσουν οι δύο φορείς, Εθνική Λυρική Σκηνή και Εθνική Βιβλιοθήκη, θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε. Δεν το κάνουμε για να πατρονάρουμε κανέναν, θέλουμε να βοηθήσουμε στη σωστή διαχείριση» υπογράμμισε ο πρόεδρος του Ιδρύματος, με το επόμενο στάδιο -όπως συμπλήρωσε- «να είναι συνάρτηση της κυβέρνησης και της κοινωνίας, που πρέπει να το σεβαστούν και να το αξιοποιήσουν με τον κατάλληλο τρόπο».

Από την πλευρά του ο αρχιτέκτονας Renzo Piano υποστήριξε ότι «οι πόλεις χρειάζονται τέτοιου είδους κέντρα γιατί δίνουν ελπίδα, κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται την ομορφιά και αν αυτό συμβεί σε εποχή κρίσης είναι ακόμα πιο σημαντικό». Ο κ. Piano τόνισε ότι η ιδέα πίσω από το έργο ήταν να έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο. «Αυτό σημαίνει ανθρωπισμός, όχι μόνο να κατασκευάζεις, αλλά να σκέφτεσαι τον άνθρωπο, να εμπνέεις τους άλλους και να εμπνέεσαι από αυτούς», σημείωσε. Τέλος, ζήτησε να συνδεθεί καλύτερα το Κέντρο Πολιτισμού με την υπόλοιπη πόλη, με τη βοήθεια των μέσων μαζικής μεταφοράς.

Ποιος είναι ο αρχιτέκτονας Renzo Piano

Ο Ρέντσο Πιάνο είναι Ιταλός διακεκριμένος αρχιτέκτονας. Γόνος οικογενείας οικοδόμων, ο Πιάνο γεννήθηκε το 1937 στη Γένοβα και φοίτησε στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου (απόφ. 1964) και στη συνέχεια εργάστηκε στον κατασκευαστικό τομέα μαζί με τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Λούις Καν και τον Ζ. Μακόφσκι. Από το 1971 αρχίζει μια συνεργασία με τον Ρίτσαρντ Ρότζερς, καρπός της οποίας ήταν και το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού στο Παρίσι, το επονομαζόμενο και Μπομπούρ. Το 1981 ο Πιάνο ιδρύει το δικό του τεχνικό γραφείο, το οποίο σήμερα διαθέτει υποκαταστήματα στο Παρίσι, τη Γένοβα και τη Νέα Υόρκη, απασχολώντας προσωπικό 150 ατόμων. Τα φουτουριστικά του σχέδια εφαρμόστηκαν όχι μόνο στον κατασκευαστικό κλάδο, αλλά και στο βιομηχανικό σχέδιο• το 1999, η ελβετική εταιρεία ρολογιών χειρός Σουότς (Swatch) εξέδωσε ένα μοντέλο σε δικό του σχέδιο, αφετηρία του οποίου υπήρξε το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού.

Τα έργα του, με πιο γνωστό ίσως το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού στο Παρίσι, έχουν διακριθεί για την καινοτόμο τους σύλληψη και έχουν αποσπάσει δεκάδες βραβεία, μεταξύ αυτών το Βραβείο Πρίτσκερ (1998), ενώ ο Πιάνο έχει τιμηθεί από την πατρίδα του με το Μετάλλιο της Τιμής της Δημοκρατίας της Ιταλίας (Ordine al merito della Repubblica Italiana), την υψηλότερη διάκριση της γενέτειράς του.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ