Κυριακή, 6 Οκτωβρίου, 2024 - 01:16

Χαμένες μάχες και πόλεμοι του κυρίου Βλαντιμίρ Πούτιν

Οι δραματικές επιπτώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία και στην δημοκρατική  σταθερότητα των χωρών της Ευρώπης κυρίως, είναι το νέο πεδίο μάχης που προφανώς επιλέγει να συνεχίσει τον πόλεμο ο Πρόεδρος  Βλαντιμίρ Πούτιν. 
 
Του Αλέξανδρου Π. Μαλλιά Πρέσβη επί τιμή
 
Α. Κατά τις πρώτες βδομάδες της εισβολής των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία δημόσια ( ΕΡΤ ,7 Μαρτίου )είχα ήδη επιχειρηματολογήσει  ότι ο πόλεμος αυτός –οι πόλεμοι μάλλον- του κυρίου Πούτιν είχαν αποτύχει. Συνοψίζω τις εκτιμήσεις μου:
 
1.Πρώτον, ο Βλαντιμίρ Πούτιν υφίσταται  πανωλεθρία στον πόλεμο των θεμελιωδών αρχών, του κύρους, της αξιοπρέπειας και της διεθνούς δημόσιας εικόνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, βασικού στυλοβάτη μέχρι την εισβολή στην Ουκρανία  της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ασφάλειας. Δεν είμαι βέβαιος ότι καταλαβαίνουν στο Κρεμλίνο  ότι η διεθνής θέση της Ρωσίας έχει ανεπανόρθωτα κλονιστεί και ότι θα υποστεί οικονομική καταστροφή. Αν ο κύριος Πούτιν στόχο είχε να ανυψώσει το γόητρο, το κύρος, την ισχύ, την αξιοπιστία και επιρροή της Ρωσίας  συνολικά απέτυχε. Στην πραγματικότητα –με την εξαίρεση της απειλής χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων θεάτρου μάχης-η Ρωσική Ομοσπονδία ταπεινώθηκε στρατιωτικά. Κλονίσθηκε η θέση της στο παγκόσμιο σύστημα  ισχύος.
 
2.Ο δεύτερος πόλεμος που έχει χάσει είναι εκείνος των πληροφοριών, αυτό που λέμε intelligence. Είναι σαφές ότι η ουκρανική κυβέρνηση έχει πολύ καλές και άμεσες  πληροφορίες, ήχο και εικόνα, για την κίνηση των ρωσικών στρατευμάτων και των σκέψεων και αποφάσεων του Κρεμλίνου. Καλύτερες, πληρέστερες και ακριβέστερες.
 
3.Ο τρίτος πόλεμος είναι ο πόλεμος των ψυχολογικών επιχειρήσεων κι αν θέλετε της δημόσιας πληροφόρησης  – δεν έχω κανένα  πρόβλημα να χρησιμοποιήσω τον όρο «της προπαγάνδας»- καθώς όλες οι προσπάθειες του Κρεμλίνου και των ρωσικών πρεσβειών στις χώρες, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα, δεν απέχουν πολύ από το όριο της αυτό-γελοιοποίησης. Δεν διστάζουν να παραποιούν την ιστορία, να απειλούν και να προσβάλλουν. Αντίθετα συνέχεια αναβαθμίζεται η δημόσια εικόνα του προέδρου Ζελένσκι και της Ουκρανίας.
 
4.Ο τέταρτος χαμένος  πόλεμος του Προέδρου Πούτιν ήλθε πολύ σύντομα. Απρόσμενα  γρήγορα. Ενώ στην αρχή αφόριζε τον πρόεδρο Ζελένσκι και τους δήθεν ναζιστές του Κιέβου, κατάλαβε  ότι μία  κατάπαυση του πυρός κι ένα πλαίσιο πολιτικής λύσης με την Ουκρανία θα μπορούσε να βρεθεί   μόνο με τον σημερινό πρόεδρο της. Άρα έχουμε και μια τέταρτη ήττα του Ρώσου προέδρου.
 
5.Ο πέμπτος χαμένος πόλεμος χάθηκε στο πεδίο της μάχης. Καθηλώνονται, αναδιατάσσονται και υποχωρούν  καθημερινά λόγω της  αντίστασης της Ουκρανίας, χώρας εκτός ΝΑΤΟ, οι κατά τεκμήριο ισχυρότερες δυνάμεις της Ρωσίας. Η προβολή ισχύος των ενόπλων δυνάμεων –προϋπόθεση απαραίτητη για να ξαναγινόταν υπερδύναμη η Ρωσία – αμφισβητείται  αν δεν καταρρακώνεται στην Ουκρανία. Στο πεδίο των επιχειρήσεων με συμβατικά όπλα ο ρωσικός στρατός αποδεικνύεται ανίκανος να επιτύχει τους στόχους του. Το ΝΑΤΟ αποκτά ήδη άνευ προηγουμένου στρατηγικό πλεονέκτημα σε  ένα πόλεμο στον οποίο δεν μετέχει.
Η Ρωσία  του κυρίου Πούτιν είναι ο ηττημένος του πολέμου. Την ήττα αυτή δεν πρόκειται πάντως να αποδεχθεί ή να παραδεχθεί ο κύριος Πούτιν. Η παραδοχή θα σήμαινε το τέλος του. 
 
Β.Έρχομαι τώρα στην λεγόμενη επόμενη ημέρα. Συνοψίζω τις εκτιμήσεις μου:
 
1.Δεν υπάρχει  ασφαλής πρόβλεψη για το αύριο. Στη δική μας (δυτική) αντίληψη η Ρωσία του κ. Πούτιν χάνει, αποδυναμώνεται, ταπεινώνεται. Ταυτόχρονα όμως, τη στιγμή αυτή τουλάχιστον υπάρχει διαφωνία τόσο μεταξύ ΗΠΑ και ορισμένων ευρωπαίων συμμάχων της ,όσο και μεταξύ μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση , αν η Ρωσία δύσκολα θα περιληφθεί και υπό ποίου όρους στις διαπραγματεύσεις της επόμενης ημέρας για την αναζήτηση ενός νέου σημείου ισορροπίας. Ενός νέου πλαισίου συνεργασίας και ασφάλειας.
 
2. Ανεξαρτήτως των σκληρών επιπτώσεων των κυρώσεων στη Ρωσία, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα επιχειρήσει να υποδαυλίσει και να ενισχύσει τη δυσαρέσκεια των πολιτών κατά των φιλελεύθερων –στην κυριολεξία– ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Στόχος του επίσης είναι να κερδοσκοπήσει πολιτικά εκμεταλλευόμενος μια πιθανή αποδυνάμωση του Δημοκρατικού Κόμματος και προσωπικά του προέδρου Μπάιντεν την Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2022 για την εκλογή των βουλευτών και γερουσιαστών του Κογκρέσου. Να πείσει δηλαδή ότι η πολιτική Ευρώπης και ΗΠΑ κατά Ρωσίας είναι λάθος, ότι πυροδότησε την οικονομική κρίση και την ακρίβεια και ότι εντέλει αποδοκιμάστηκε. Στοχεύει  με άλλα λόγια στη διπλή εκ των έσω ρήξη τόσο του μετώπου Ευρώπης – ΗΠΑ όσο και του ενδο-ευρωπαϊκού. Πολιτικοοικονομική κρίση, κοινωνική αστάθεια ,επιστροφή των ανεύθυνων και επικίνδυνων λαϊκιστών και  πιθανή αποτυχία των σημερινών κυβερνήσεων είναι ένα γεωπολιτικό όπλο που θα εκμεταλλευθεί και θα αξιοποιήσει το Κρεμλίνο.
 
3. Αν οι σκέψεις αυτές  είναι ρεαλιστικές, τότε φοβούμαι ότι ο πρόεδρος Πούτιν συμφέρον έχει να παραταθεί επί μακρόν ο πόλεμος,  κυρίως  όμως οι προφανείς και για τις κοινωνίες της Δύσης  ενεργειακές, τροφοδοτικές, οικονομικές και κοινωνικές του επιπτώσεις. Γνωρίζει ότι, αντίθετα με τις δικές μας δημοκρατικές, ανοικτές και «ευάλωτες» στην εύκολη και ανέξοδη κριτική των ανεύθυνων λαϊκιστών κοινωνίες, οι συνέπειες του πολέμου και των κυρώσεων μπορούν ευκολότερα να «αντιμετωπίζονται» με τη βία στην απολυταρχική Ρωσία. Με άλλα λόγια οι δραματικές επιπτώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία και στην δημοκρατική  σταθερότητα των χωρών της Ευρώπης κυρίως, είναι το νέο πεδίο μάχης που προφανώς επιλέγει να συνεχίσει τον πόλεμο ο Πρόεδρος  Βλαντιμίρ Πούτιν.