Τέρμα οι αυταπάτες

Γράφουν οι: Βάσος Φτωχόπουλλος, Ελενίτσα Ευτυχίου, Αλέκος Μιχαηλίδης

 

Η Ελλάδα κόντεψε σε πολεμική σύρραξη με την Τουρκία, η Ανατολική Μεσόγειος έχει γίνει πεδίο τουρκικών εισβολών, η Τουρκία μας απειλεί ανοικτά και εμείς επιμένουμε στις δικοινοτικές συνομιλίες για να επανενώσουμε τάχατες το νησί. Τη στιγμή, μάλιστα, που νέοι πρωταγωνιστές εμφανίζονται στο προσκήνιο. Μιλάμε για τη Γαλλία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, χώρες που έμπρακτα απέδειξαν ότι, τουλάχιστον προς το παρόν, στέκονται παρά τω πλευρώ μας. 

 

Ενώ σχεδόν όλος ο κόσμος καταγγέλλει την Τουρκία για την αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σε Κύπρο και Ελλάδα και ενώ η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει τη μισή Κύπρο και να κάνει γεωτρήσεις στην ΑΟΖ μας, εμείς, όχι μόνο τον χαβά μας, αλλά είμαστε έτοιμοι να κάνουμε πόλεμο για να επαναρχίσουν οι συνομιλίες με τους Τούρκους, για να δώσουμε κι επισήμως το μισό νησί στην Τουρκία.

 

Τώρα είναι μια χρυσή ευκαιρία να αναθεωρήσουμε την πολιτική μας και τη στρατηγική μας. Όπλα έχουμε. Πρέπει πρώτα να το κάνουμε σαφές στην Τουρκία και στους Τουρκοκύπριους πως αν δεν φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα ΔΕΝ πρόκειται ούτε να συνομιλήσουμε, ούτε να μοιραστούμε τον πλούτο της ΑΟΖ μας. Αν οι Τουρκοκύπριοι θέλουν να ζήσουν μαζί μας, θα πρέπει να ξεχάσουν την «ΤΔΒΚ» και να επιστρέψουν στα χωριά τους ως ισότιμοι πολίτες. Αν η Τουρκία επιμένει να επισημοποιήσει τα κέρδη από την εισβολή του ’74, τότε κι εμείς εντίμως πρέπει να της πούμε ότι την Ευρωπαϊκή Ένωση θα τη βλέπει στα όνειρά της. Μπορεί να μην της καίγεται καρφί, όμως ένα βέτο μπορεί να ταρακουνήσει και τους εταίρους μας και ειδικά αυτούς που κατά καιρούς ματοκύλησαν και εξολόθρεψαν τους λαούς του τρίτου κόσμου. Τα αμαρτωλά έθνη της Ευρώπης, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ιταλία, Αγγλία, πρέπει να καταλάβουν ότι θα υπερασπιστούμε την ελευθερία μας, ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως θα μας κλωτσήσουν έξω από την ΕΕ. Πρέπει να καταλάβουν πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να έχουμε τη μοίρα των αυτόχθονων λαών που οι αποικιοκράτες δουλέμποροι εξαφάνισαν με μαεστρία. 

 

Το ελληνικό έθνος πρέπει να δείξει και το άλλο του πρόσωπο, όπως έκανε στην πρόσφατη κρίση. Ευτυχώς που το στράτευμά μας δεν είχε την τύχη των άλλων θεσμών. Αν το στράτευμα ήταν όπως η Παιδεία, η Τηλεόραση, η Κοινωνία, οι Τούρκοι θα έπιναν τον καφέ τους στην Αθήνα. Αυτό το γράφουμε για όλους τους όψιμους αριστερούς, που βγάζουν σπυράκια όταν ακούν για τον στρατό μας. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, από τον στρατό. Κύπρος και Ελλάδα πρέπει αμέσως να ενισχύσουν την άμυνά τους σε όλα τα επίπεδα, πρέπει αμέσως να ενεργοποιηθεί το ΕΝΙΑΙΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ή κάτι παρόμοιο και η μεγάλη ντρόπη να σβήσει φέρνοντας πίσω τη μεραρχία. Ας μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα είναι μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις και πιο σημαντικό είναι η μητέρα πατρίδα, η οποία δεν φέρθηκε όπως πρέπει. Κύπρος και Ελλάδα να βάλουν μπρος ένα πρόγραμμα ενίσχυσης της πολεμικής μας βιομηχανίας και επιτέλους να αρχίσει ένα πρόγραμμα για την απόκτηση πυρηνικών όπλων πριν τα αποκτήσει η Τουρκία και εκ των πραγμάτων πια αποτελέσουμε αποικία των Τούρκων.

 

Τώρα είναι η στιγμή να απορρίψουμε τελεσίδικα την ομοσπονδία και ας ωρύεται το ΑΚΕΛ και το ΑΚΕΛ της δεξιάς. Είκοσι χρόνια ζήσαμε με την αυταπάτη μιας Κύπρου ανεξάρτητης, αποστρατικοποιημένης, όπου Έλληνες, Τούρκοι, Μαρωνίτες, Λατίνοι, Αρμένιοι και η κουτσή Μαρία θα ζουν ευτυχισμένοι κλπ κλπ κλπ. Ζήσαμε με όνειρο ότι οι αδέσμευτοι θα έδιναν λύση στο πρόβλημά μας, τη στιγμή που οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να λύσουν κανένα δικό τους. Μετά ανακαλύψαμε τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και εδώ και σαράντα χρόνια αναμένουμε από τον σωτήρα ΟΗΕ να μας σώσει. Όχι μόνο δεν μας έσωσε, αλλά με τον Ανάν μας έφερε ένα σχέδιο που σφράγιζε την ήττα μας το 1974 και έκανε τα κατεχόμενα τουρκικό έδαφος και την υπόλοιπη Κύπρο ένα ελληνοτουρκικό συνεταιρισμό. Η Παναγία έβαλε το χέρι της και γλυτώσαμε, αλλιώς σήμερα ο Ερντογάν θα προσαρτούσε τα κατεχόμενα. Η Ζυρίχη άντεξε 14 χρόνια, η ανανική Κύπρος θα άντεχε 16. Εμείς συνεχίζουμε να ψάχνουμε για λύσεις που θα αντέξουν 1-2 δεκαετίες, ενώ ως λαός της αντίστασης και του Ελληνισμού, αντέξαμε χιλιάδες χρόνια παρόλες τις κατοχές. 

 

Πρέπει να το κατανοήσουμε καλά και να κόψουμε την πορεία προς την εξαφάνιση. Η Ελλάδα είναι το μόνο μας στήριγμα. Οι δεσμοί μας με τον ελλαδίτικο λαό πρέπει να αναβαθμιστούν πάση θυσία, ώστε να είναι δύσκολο οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση να μας εγκαταλείψει στο έλεος του Αλλάχ. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν προσφέρουν καμιά εγγύηση στη συνέχεια του Ελληνισμού στην Κύπρο παρότι μόνο και μόνο η ύπαρξη ελληνικού κράτους σταματά την Τουρκία από το να κατακτήσει και την υπόλοιπη Κύπρο. Δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από κανέναν άλλο. Μόνοι, τα δύο κρατίδια του Ελληνισμού και ο λαός μας σε Κύπρο και Ελλάδα πρέπει να το πάρουμε απόφαση αν θέλουμε να είμαστε λαϊφσταϊλιστές Ευρωπαίοι ή αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι Έλληνες κρατώντας τις ανάλογες μεγάλες θυσίες. Πρέπει να ετοιμαστούμε για τον πόλεμο αν θέλουμε να τον αποφύγουμε, το είπαν μεγάλοι φιλόσοφοι, το λέει καθημερινά και η Ιστορία. Αν έρθει στα νησιά του Αιγαίου, που κανείς δεν τον θέλει, εμείς αμέσως πρέπει να ανοίξουμε μέτωπο και στην Κύπρο, γι’ αυτό πρέπει να ετοιμάζουμε τον λαό μας για όλα τα ενδεχόμενα και να σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε. Το σύνθημα για υψηλότερο βιοτικό επίπεδο είναι παραπλανητικό και προδοτικό. Δεν είναι βιοτικό επίπεδο που θέλουμε, αλλά πνευματικό και επίπεδο εθνικών φρονημάτων. Ο ελληνικός λαός ενωμένος στο σύνολό του, μαζί με τους Έλληνες του εξωτερικού και συμμάχους τους γείτονές μας, Ισραήλ, Αίγυπτο, Λίβανο, μαζί με κάποιες χώρες της ΕΕ και μια γερή οικονομία, ΜΠΟΡΕΙ, όχι μόνο να αντέξει τις πιέσεις αλλά και να βγει κερδισμένος από οποιαδήποτε αναμέτρηση με τους Τούρκους είτε είναι διπλωματική είτε πολεμική.

 

Ας αρχίσουμε από τα εύκολα. Ας επαναλειτουργήσει η πρόνοια για την εισφορά στην Άμυνα και ας αυξηθεί κιόλας, όχι για την ψυχαγωγία των φαντάρων ούτε για την χρήση του ταμείου από την κυβέρνηση για να καλύπτει άλλους τομείς, αλλά για οπλικά συστήματα που θα καθορίσει μια Επιτροπή Ελλαδιτών και Κυπρίων ειδικών. Ας κλείσουν τα οδοφράγματα και ας κάνουμε τις προθέσεις και τις θέσεις μας σαφέστατες στους Τούρκους της Κύπρου. Ας δηλώσουμε σε όλους ότι συνομιλίες μπορούν να αρχίσουν μόνο με προϋποθέσεις. Μόνο όταν αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής, μόνο όταν η Τουρκία σταματήσει τις εισβολές στα χωρικά μας ύδατα και την ΑΟΖ μας. Ας κινητοποιηθούν αμέσως όλες οι επαγγελματικές και μη οργανώσεις τοπικά, όπως δάσκαλοι, καθηγητές, γιατροί, μπακάληδες, πατατοπαραγωγοί, ακόμη και μικροπωλητές και εντομοκτόνοι. Η κάθε οργάνωση θα φιλοξενείται πότε στην Ελλάδα πότε στην Κύπρο, με αυτό τον τρόπο θα ενισχυθούν οι δεσμοί και οι οικονομίες μας.

 

Η Ελλάδα δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που πέσαμε εμείς, πρέπει να κάνει διάλογο μόνο όταν οι Τούρκοι παραδώσουν την Αγία Σοφία στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Μόνο όταν οι Τούρκοι σεβαστούν τα σύνορά μας, μόνο όταν επιστρέψουν τις περιουσίες των διωχθέντων Ελλήνων της Μικράς Ασίας, μόνο όταν επιτρέψουν στους Κωνσταντινουπολίτες και τους απόγονούς τους να επιστρέψουν στη Μικρά Ασία. Μόνο όταν σεβαστούν τις συμφωνίες για την Ίμβρο και την Τένεδο και μόνο όταν παραδεχτούν τις γενοκτονίες των Ποντίων, Ασσυρίων και Αρμενίων. 

«Αν θέλεις να μην πέσεις στο πηγάδι, κοίταζε μπροστά» - Κινέζικη παροιμία.

 

Το δίλημμα πια είναι ξεκάθαρο: Ή θυσίες και απελευθέρωση ή ευδαιμονία και τουρκοποίηση.