Ελληνική αιωνιότητα

Μια από τις πιο μεγάλες χαρές που μπορεί ν’ αξιωθεί ο άνθρωπος στον
κόσμο τούτο είναι να ’ναι άνοιξη, να φυσάει αλαφρό αγεράκι και ν’
αρμενίζεις στο Αιγαίο∙ δεν μπόρεσα ποτέ να φανταστώ πώς γίνεται να
’ναι αλλιώς ο Παράδεισος.

Ποια άλλη χαρά, στον ουρανό και στη γη, μπορεί να ’ναι καλύτερα
αρμονισμένη με το κορμί και με την ψυχή του ανθρώπου;

…Κλείσε τη φριχτή ώρα του θανάτου τα μάτια, κι αν δεις τη Σαντορίνη,
τη Νάξο, την Πάρο, τη Μύκονο, θα μπεις, χωρίς να μεσολαβήσει το
χώμα, στον Παράδεισο…

Τι ’ναι ο κόρφος του Αβραάμ και τ’ άυλα εκτοπλάσματα του χριστιανικού
Παραδείσου μπροστά στην ελληνική τούτη, καμωμένη από νερό,
πέτρα και δροσερό μελτέμι, αιωνιότητα;

Νίκος Καζαντζάκης.