Ο Ελληνισμός είναι δύσκολος…

Την ώρα που οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές κορυφώνονται, με τον πρωθυπουργό να συνομιλεί με το σύνολο των Ευρωπαίων ηγετών και κάποιους κυβερνητικούς βουλευτές να σηκώνουν «μπαϊράκι» στην προσπάθεια του κ. Τσίπρα να «καταπιεί» το πρόγραμμα των εταίρων, ένα μουρμούρισμα και ένας αναστεναγμός στελέχους της πρώτης γραμμής της κυβέρνησης ήρθε να βάλει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

«Οι νέοι μας. Τα φωτεινά μυαλά της Ελλάδας μας… Πρέπει να επιστρέψουν, να μη φύγουν και άλλοι λαμπροί επιστήμονες. Η χώρα τους έχει ανάγκη» ανέφερε σε ένα σύντομο διάλογο που είχαμε μαζί του, προ ολίγων ημερών, με τα μάτια του να αποκαλύπτουν την αδημονία και την ανησυχία του για το αθόρυβο μα τόσο φονικό όπλο που καταστρέφει τις ρίζες του λαού μας.

«Χαμένη γη και προσφυγιά, τα πόδια εδώ, αλλού η καρδιά, κομμάτια μου ψάχνω να βρω, να κάνω ρίζες, να ξανασταθώ» έγραφε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, με τον ξεριζωμό να αποτελεί μείζον εθνικό πρόβλημα πέρα από έναν ασίγαστο πόνο και δυσβάστακτο βάσανο που κρατά αμέτρητα χρόνια.

Το λεγόμενο «braindrain», η διαρροή, δηλαδή, επιστημόνων της χώρας στο εξωτερικό αποτελεί «βόμβα» στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας η οποία αποτυπώθηκε πρόσφατα σε μια μεγάλη έρευνα από πέντε ειδησεογραφικά διαδικτυακά Μέσα, Il Fatto Quotidiano (Ιταλία), El Confidencial (Ισπανία), P3/ (Πορτογαλία), Radiobubble (Ελλάδα) και CORRECT!V (Γερμανία), τα οποία κατέγραψαν τις θέσεις και τους λόγους που οδήγησαν πάνω από 200.000 νέους, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στην ξενιτιά.

Παράλληλα, ολοκληρώθηκε μια ακόμη έρευνα του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, την οποία επιμελήθηκαν οι καθηγητές Αννα Τριανταφυλλίδου και Ruby Gropas, με τα αποτελέσματα να είναι συνταρακτικά.

Και στις δύο μελέτες – έρευνες αποδείχθηκε ότι από τους χιλιάδες νέους που μετανάστευσαν στον ευρωπαϊκό Βορρά οι κάτοχοι πανεπιστημιακού διπλώματος αποτελούν το 88%, ενώ το 92% ήταν κάτω των 45 ετών.

Όσον αφορά τα όσα οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές σημείωσαν σχετικά με το τι τους οδήγησε στο εξωτερικό, οι απαντήσεις που κυριάρχησαν ήταν: η «αποπνικτική στασιμότητα της χώρας», η «ανεργία», οι «ανύπαρκτες προοπτικές ανέλιξης», η «διαφθορά» και η «αναξιοκρατία» η οποία όχι μόνο εξαλείφθηκε αλλά γιγαντώθηκε εν μέσω κρίσης.

Δυστυχώς, εν όσω είναι σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση και οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας ανέρχονται στα 42,3 δισ. την περίοδο 2015-2020, δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου. Ο χρόνος τελείωσε και μαζί του κινδυνεύει η συνέχεια του Έθνους μας. Πολιτεία και πολίτες οφείλουμε να υψώσουμε ένα μεγάλο τείχος, ένα φράγμα, που θα ανακόψει τη φυγή των νέων στο εξωτερικό. Με οποιοδήποτε κόστος.

Ο αποδεκατισμός της κοινωνίας πρέπει να σταματήσει και να δοθούν επιτέλους ουσιαστικά κίνητρα στους νέους. Στα λιγοστά αλλά υγιή κύτταρα της κοινωνίας που μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους τα βάρη της χώρας και να τη βγάλουν από το σπιράλ του θανάτου. Είναι αδιανόητο, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία γερμανικών αρχών, 35.000 Έλληνες γιατροί να εργάζονται στη Γερμανία και στην Ελλάδα να παρακολουθούμε αυτό το φαινόμενο λες και πρόκειται για μια αδιάφορη θεατρική παράσταση. Αυτή την πληγή πρέπει να επουλώσουμε, διαφορετικά ο αφανισμός μας είναι προ των πυλών.

«Ο Ελληνισμός είναι δύσκολος, ναι, μα γι’ αυτό αξίζει τον κόπο» έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης, και γι’ αυτόν τον Ελληνισμό έχουμε χρέος να αγωνιστούμε…