Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου, 2024 - 05:58

1821 – 2021: 200 χρόνια Ελλάδα - Χρονολόγιο Ιστορίας και Πολιτισμού

Πνευματικές προσωπικότητες που άφησαν παγκόσμιο αποτύπωμα. Πολιτισμική δημιουργία που σμίλεψε περίτεχνα την εικαστική και μουσική μας κουλτούρα
 
Από τον Ανδρέα Σιδέρη, Εκδότη – Πολιτικό Επιστήμονα
 
Διακόσια χρόνια Ελλάδα. Ιστορικές περίοδοι με συνταρακτικά γεγονότα, αγχέμαχοι αγώνες για την ελευθερία και την ανεξαρτησία που οδήγησαν στην εθνική παλιγγενεσία.
 
Πνευματικές προσωπικότητες που άφησαν παγκόσμιο αποτύπωμα. Πολιτισμική δημιουργία που σμίλεψε περίτεχνα την εικαστική και μουσική μας κουλτούρα.
 
Στρατηγικές επιλογές και κρίσιμες αποφάσεις δείγμα ενός πολιτικού βολονταρισμού, πολλές φορές κόντρα στους καιρούς, που επικαθόρισε το μέλλον του τόπου μας.
 
Ένα χρονολόγιο-καλειδοσκόπιο ιστορίας και πολιτισμού το οποίο, έχοντας επίγνωση των ατελειών του και των παραλείψεων που χρεώνονται πρωτίστως στην υποκειμενική προσέγγιση του γράφοντος, προσπάθησε να απεικονίσει το παλίμψηστο της υπόστασης του Ελληνικού Κράτους των 200 ετών. Μία σύνθεση ιδέας και αίματος που αποθεώθηκε από κάθε ελεύθερο άνθρωπο και αποτέλεσε πρότυπο για κάθε σκλαβωμένο λαό που ήθελε να σπάσει τα δεσμά του, να ανακτήσει την εθνική του αξιοπρέπεια και να αγωνιστεί για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της πατρίδας του.
 
Διακόσια χρόνια με ιστορική καταγωγή από το Βυζάντιο και τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό.
 
Οι δύο αυτοί αιώνες συνδέονται άρρηκτα με αυτό που γράφει για τους Έλληνες ο Καζαντζάκης: Πως «η πεποίθησή τους ότι κατάγονται από τον Πλάτωνα και τον Περικλή μπορεί ίσως να είναι μια ουτοπία, μια αυθυποβολή χιλιετιών, όμως αυτή η αυθυποβολή, γενόμενη πίστη, ασκεί μια γόνιμη επίδραση στη νεοελληνική ψυχή. Χάρη σ' αυτή την ουτοπία επέζησαν οι Έλληνες. Μετά από τόσους αιώνες εισβολών, σφαγών, λιμών, θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί. Όμως η ουτοπία, που έγινε πίστη, δεν τους αφήνει να πεθάνουν. H Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα».
 
Και επιζεί, θα προσθέταμε επίσης, γιατί κάθε υπέρτατη και κρίσιμη ιστορική στιγμή το Εγώ του Έλληνα υπερβαίνει τα ιδιοτελή συμφέροντα, συνειδητοποιεί ότι η ελευθερία του είναι ένα κληροδότημα από τα κόκκαλα βγαλμένο, των Ελλήνων τα ιερά και λειτουργεί ως
Εμείς προστατευτικό για τον τόπο του.
 
Και είναι η πίστη σε μια τέτοια ιδανική ιδέα, είναι αυτή η συνθήκη, η στιγμή που κάνει τον Έλληνα - Ήρωα.