Ο άνθρωπος που ξεπερνά την επιστήμη του

Μας κοίταξε στα μάτια, δάκρυσε, χαμογέλασε και κυρίως δεν μας είπε ψέματα. Με πόνο ψυχής κάποιες φορές μας μίλησε για την πατρίδα, για τους προγόνους μας και για το ποιοί μας δείχνουν το φως για τον δρόμο του μέλλοντος.



Σε μια χώρα που δοκιμάζεται για ακόμη μια φορά, ώστε να μην χαθεί ούτε μια επιπλέον ψυχή, ο Σωτήρης Τσιόδρας βρέθηκε και είναι ακόμη στην πρώτη γραμμή της μάχης. Και ας μην φαίνεται. Και ας έχει επιλέξει συνειδητά -όπως μου είπαν συνομιλητές του- να μείνει πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά πάντα μπροστά σε όλα τα μέτωπα των μαχών κατά του SARS-CoV-2.



Τι κι αν τον πίκραναν οι δήθεν προϊστάμενοί του και κάποιοι από τους συναδέλφους του, δεν μάχεται για τις ψήφους αλλά για τους ανθρώπους και δίνει μια ακόμη συγκλονιστική συνέντευξη η οποία φιλοξενείται στο «Blue Magazine» της Aegean.



Ο Σωτήρης Τσιόδρας γεμάτος ανθρωπιά γιατί έτσι είναι, έτσι νιώθει και δεν προσποιείται, αναγνωρίστηκε από τους επιστήμονες ανά τον κόσμο σαν τον άνθρωπο και καθηγητή που η Ελλάδα είναι τυχερή να έχει.



Ύμνοι από παγκόσμιας εμβέλειας μέσα, αφιερώματα από τα μεγαλύτερα διεθνή δίκτυα, έμεινε σεμνός και ταπεινός όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις.



Το βιογραφικό του, ίσως και να μην… χόραγε σε όλες τις σελίδες της Boulevard, όμως ο ίδιος βρέθηκε όπου τον είχαν ανάγκη. Δεν έστειλε αντιπρόσωπο, δεν έμεινε κολλημένος στην καρέκλα του, αλλά έπιασε το χέρι των ασθενών που του ζητούσαν σωτηρία και έκανε τα πάντα να τους σηκώσει πάλι όρθιους.



Αυτή η μοναδική μορφή του Σωτήρη Τσιόδρα που έκανε την Ελλάδα παγκόσμιο ηγέτη ενάντια στην πανδημία και δεν το λέω εγώ, αλλά ο παγκοσμίου φήμης Ισραηλινός Ιστορικός και Φιλόσοφος Γιουβάλ Νώε Χαράρι.



Αυτή είναι κατ εμέ η μεγαλύτερη προσωπικότητα του 2020, γιατί εκτός των άλλων είναι βαθιά ανθρωπιστής. Νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του και με οδηγό την ελληνική ψυχή πέφτει με όλα τα «όπλα» στην μάχη.



Όπως πολύ εύστοχα είχε γράψει και η Le Figaro, ο Σωτήρης Τσιόδρας και το πείσμα των Ελλήνων ήταν η αιτία «η Ελλάδα να αποφύγει να συνομιλήσει με τον θάνατο».



«Είμαστε όλοι μαζί ήρωες αυτής της επιτυχίας της Ελλάδας. Από την πρώτη στιγμή που βγήκα στην κάμερα, το μόνο που σκεφτόμουν είναι ότι πρέπει να πω την αλήθεια» σημειώνει στην συνέντευξη και προσθέτει πως «τα μεγάλα οφέλη αυτής της κρίσης είναι ότι ο κόσμος θα κατανοήσει πως οι επιστήμονες παλεύουν στην πρώτη γραμμή, εν μέσω αβεβαιοτήτων, και ξεπερνώντας τες προσπαθούν να κατακτήσουν την αλήθεια».



Όμως είναι και ένας άνθρωπος που φοβάται. Φοβάται τον θάνατο και ελπίζει σε μια άλλη ζωή. «Όχι τόσο τον θάνατο από τον ιό, όσο τον θάνατο τον πνευματικό, τον θάνατο των ανθρώπων που δεν μπορούν να διαβάσουν ένα βιβλίο ή ένα ποίημα, που δεν μπορούν να… κλάψουν ή να τραγουδήσουν, να ακούσουν συναρπαστικές μουσικές, να μυρίσουν πνευματικά αρώματα, που δεν μπορούν να αγαπήσουν… » σημειώνει, ενώ για την αναφορά του στους παππούδες και στις γιαγιάδες μας επανήλθε λέγοντας: «Οι δηλώσεις μου ήταν μέσα από την καρδιά μου. Κάποιοι θεωρούν ότι οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας δεν έχουν να προσφέρουν στον κόσμο. Για μένα οι ηλικιωμένοι είναι η ταυτότητά μας και αντιπροσωπεύουν τη δική μας υπόσταση στο παρελθόν, τη σοφία των ανθρώπων που ήταν πριν από εμάς σε αυτή τη Γη και μας έδειξαν και δείχνουν τον δρόμο στο φως».  



Και όπως έλεγε ο Ιπποκράτης «είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο άνθρωπος» ο Σωτήρης Τσιόδρας φοβάται το στίγμα. Το να διακρίνεις, δηλαδή, τους ανθρώπους σε μολυσμένος και μη μολυσμένους για αυτό άλλωστε έτρεξε -όπως του όριζε η ψυχή του- δίπλα σε όσους τον είχαν ανάγκη. Σε καταυλισμούς Ρομά μέχρι τις ΜΕΘ, δείχνοντας την αλληλεγγύη του και το τι σημαίνει τελικά να είσαι άνθρωπος.



Όλα αυτά και πολλά παραπάνω είναι ο Σωτήρης Τσιόδρας. Ένας άνθρωπος που η  εσωτερική ειρήνη που κατέχει τον κάνει μοναδικό και αυτούς πρέπει να προστατεύουμε αλλά και να αναδεικνύουμε.