Με τον φόβο του φόβου

Προχειρότητα, ανασφάλεια, καμία γραμμική απεικόνιση της κανονικότητας. Τις τελευταίες εβδομάδες οι ζωές μας, οι ζωές όλων των Eυρωπαίων πολιτών έχουν αλλάξει. Η άλλοτε γαλήνια καθημερινότητα έχει ανατραπεί και πλέον βιώνουμε τον φόβο του φόβου. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση που έχει πλήξει τον ευρωπαϊκό νότο και τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει, πλέον το φάντασμα της τρομοκρατίας είναι υπαρκτό, μας απειλεί ευθέως και οι πολίτες ζουν με την αντιμετώπιση ενός τεταμένου συναγερμού. Ενός καθημερινού φόβου.

Άπαντες βρίσκονται σε μια κατάσταση αμείωτης δραματικής έντασης, με τον φόβο να αλλάζει μορφές και να επηρεάζει όλο το φάσμα των συναισθημάτων που τον συνοδεύουν. Ο φόβος της τρομοκρατίας, ο φόβος της επιβίωσης είναι εδώ και οι κοινωνίες είναι έτοιμες να κατασπαραχθούν ως μια αυτοάνοση αντίδραση δήθεν για τη δική τους σωτηρία.

Μέσα σε όλα αυτά η Ευρώπη αδυνατεί να ανταποκριθεί. Οι μηχανισμοί της δεν έχουν ενεργοποιηθεί και οι σπασμωδικές αντιδράσεις της, ακόμη και στο τεράστιο πρόβλημα του προσφυγικού, χαρακτηρίζονται κοντόφθαλμες διογκώνοντας το πρόβλημα αντί να το λύνουν στη ρίζα του.

Και η Ελλάδα;

Η χώρα μας από την πλευρά της αγκομαχά. Ο πρωθυπουργός είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης –και ας λέει ότι είναι ήσυχος-, ενώ η αντιπολίτευση προσπαθεί να ξαναβρεί τα βήματά της και να επανεκκινήσει για τα αυτονόητα. Αλήθεια, θα τα καταφέρει;

Το δε μέλλον μας φαντάζει τουλάχιστον μελαγχολικό καθώς αδυνατούμε να αντιμετωπίσουμε τις όποιες προκλήσεις. Όχι μόνο τα σοβαρά θέματα, όπως το προσφυγικό, τον επαναπροσδιορισμό της γεωπολιτικής θέσης της χώρας, το ασφαλιστικό και τη φτώχεια. Δυσκολευόμαστε και εν τέλει είμαστε ανίκανοι να απαλλαγούμε από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Από όσα μας οδήγησαν στον σημερινό βόρβορο.  

Τρανό παράδειγμα η πρόσφατη αλλαγή των διοικητών των νοσοκομείων της χώρας. Θα πείτε, είναι αυτό σοβαρό παράδειγμα; Δείτε όμως την εξής λεπτομέρεια. Την περίπτωση ενός γιατρού-διοικητού, η οποία αποδεικνύει ότι η χώρα είναι καταδικασμένη να βρίσκεται γονατισμένη για πολλά ακόμη χρόνια, να αυτοκαταστρέφεται και το χειρότερο να μην το αντιλαμβάνεται.

«Παρέδωσα τρεις μονάδες, νέα καρδιολογική κλινική, νέο αιμοδυναμικό εργαστήριο, νέα καρδιολογική εντατική», είπε πρόσφατα ένας διοικητής νοσοκομείου που το σύστημα τον έστειλε στο πυρ το εξώτερον. Δεν έχει σημασία το όνομά του, ούτε ποιο νοσοκομείο διοικούσε. Άλλωστε, δεν θα το ήθελε και ο ίδιος. Και το έργο του δεν σταματά εδώ.

Μάτωσε όλα αυτά τα χρόνια συγκεντρώνοντας από δωρεές του εξωτερικού -που μόνος του οργάνωνε- και τα εξής:
-Όλα τα μηχανήματα για το γαστρεντερολογικό
-Δεκάδες τόνους υγειονομικού υλικού από την Αυστρία και
-Το νέο, υπερσύγχρονο C-arm για αγγειοπλαστικές.

Έφερνε, επίσης από το Λος Άντζελες δύο νέα χειρουργικά Laser καθώς και τρισδιάστατους υπέρηχους για την καρδιολογική κλινική.  Στο ίδιο ταξίδι έκλεινε συμφωνία για να φέρει στην Ελλάδα έναν υπερσύγχρονο αξονικό τομογράφο 640 τομών.  Έκανε όσα όφειλε να κάνει το ελληνικό κράτος. Όμως δεν πρόλαβε. Τον εκπαραθύρωσαν, μέσω ενός τηλεφωνήματος που δέχτηκε. Τον καθαίρεσαν γιατί χάλαγε την… πιάτσα.

Σημειώστε, επίσης, πως της αποπομπής του προηγήθηκε μια συνέντευξη των 2,5 λεπτών κατά την οποία προφανώς κάποιοι έκριναν ότι ένας τέτοιος άνθρωπος δεν αξίζει να βρίσκεται στην καρδιά του ΕΣΥ. Να το ξαναπούμε. Στην Ελλάδα της κρίσης και του σάπιου συστήματος ένας τέτοιος άνθρωπος χάλαγε τις συνήθειες των βολεμένων κορακιών και τον τελείωσαν.

Σε ένα περιβάλλον λοιπόν  που σειέται,  που δίπλα μας γίνονται κοσμογονικές ανατροπές, εδώ στην ψωροκώσταινα συνεχίζουμε να κατασπαράζουμε όσους έχουν φτερά και πετάνε, ή προσπαθούν να πετάξουν.  

Δυστυχώς, η Ελλάδα παραμένει κολλημένη στο σκοτεινό της παρελθόν και έχει να αντιμετωπίσει ένα αφώτιστο μέλλον. Μακάρι να διαψευσθούμε, όμως δείτε γύρω σας τους συμπολίτες μας. Κανένα φως και καμία σπίθα αλλαγής. Συστημικοί και μη βαδίζουν με το κεφάλι χαμηλά και καμαρώνουν τη δυστυχία του διπλανού τους.   

Ίσως τελικά μια ακόμη συμφορά αποτελέσει το φάρμακο για να ενωθούμε και να δημιουργήσουμε μια χώρα όπως την ονειρευόμαστε.
Ίσως… Καλά Χριστούγεννα και το κεφάλι ψηλά.

Φωτο: Ηλεία/Νίκος Καρτάλιας